بسم رب الشهدا والصدیقین
نام: رجبعلی
نام خانوادگی:غلامی افغانی
تاریخ تولد:۱۳۴۳
محل تولد:شهر لار،کابل،افغانستان
شهادت: ۱۳۶۴
محل شهادت:سلیمانیه
شهید رجبعلی غلامی افغانی فرزند غلام در شهر لار کابل افغانستان در سال ۱۳۴۳ در خانواده ای مستضعف اما متدین و با معرفت پا به عرصه‌ی وجود نهاد.
وی در زمان بمباران افغانستان توسط شوروی سابق از خانواده اش جدا و برای فرار از خدمت به حکومت کمونیستی در سن ۱۲ -۱۱ سالگی به ایران مهاجرت کردو در شهر بجستان (خراسان جنوبی)سکنی گزید .
او برای تأمین مخارج خود باسواد اندک در مرغداری و مدتی در کوره آجر پزی مشغول به کار شد . رجبعلی فردی درستکار ، امین ، بردبار و آرام بود . و به نماز و روزه اش بسیار اهمیت می‌داد و در ایام محرم در عزاداری اباعبدالله الحسین (علیه السلام) شرکت می‌کرد .
با اینکه یک افغانی بود، اما دفاع از اسلام و کشور ایران را وظیفه خود و آن را همچون کشورخودش دوست می‌داشت. بارها گفته بود: تا کنون رهبری همچون رهبر ایران ندیده ام .مدتی در پایگاه شهید بهشتی چمران و پایگاههای دیگر فعالیت خویش را آغاز نمود .
با شروع جنگ راهی جبهه و به مدت ۲ سال در کردستان در تیپ ویژه شهدا به عنوان تخریب چی فعالیت می‌کرد .
عروج:
نحوه شهادت خواندنی شهید:
«رجب غلامی در روز ۶ اسفند ماه سال ۱۳۶۴ در منطقه کردستان، پس از باز کردن معبر مین به سیم خاردار حلقوی می‌رسد که به هیچ عنوان نمی‌شده آنرا قطع کنند، چون اگر سیم را قطع می‌کردند سیم‌ها جمع شده و معبر منفجر می‌شد.
در این وقت این شهید با همرزم خود با نام «شریفی مقدم» تصمیم می‌گیرند که یک نفر بر روی سیم خاردار بخوابد، ابتدا شریفی مقدم قصد داشته این کار را انجام دهد، ولی شهید غلامی به او التماس می‌کند و او را قسم می‌دهد که بگذار من این کار را انجام دهم و این افتخار را از من نگیر.
سرانجام شهید رجبعلی غلامی بر روی سیم‌های خاردار می‌خوابد و در حالی که خون از بدن پاکش جاری بوده، بیش از ۱۶۰ نفر و بنا بر روایتی ۳۰۰ نفر از روی بدن او عبور می‌کنند.
وقتی همه عبور می‌کنند و او را از روی سیم‌ها بلند می‌کنند، می‌بینند تمام بدنش غرق در خون است و درد می‌کشد.در همین حال دست به دعا برمی‌دارد و می‌گوید خدایا شهادت مرا برسان، در این لحظه بلافاصله تیری از سوی نیروهای عراقی شلیک می‌شود و به چشم چپ او اصابت می‌کند و همان جا به شهادت می‌رسد.»
